Hallo lieve vrouw,
Februari, wauw. We zitten midden in een overgangsperiode.
De grond is vruchtbaar, de eerste knoppen zijn zichtbaar maar tegelijk zijn de ochtenden nog koud en is de natuur in verstilling. We zitten nog in de winterenergie, tegelijkertijd is de lente al voelbaar.
Februari staat voor opschoning, je maakt je klaar voor wat komt.
Klaar om te bloeien!
Net zoals in onze menstruatie cyclus is het niet van het een op andere moment een wisseling van seizoen, ook dit gaat vanuit een opbouwende energie. Steeds een beetje meer, daardoor soms moeilijk op te merken in alles wat er is.
We zitten midden in de periode tussen versterven naar wedergeboorte, want zonder de ene beweging, kan de ander niet gemaakt worden.
Overgangsfases kunnen iets oncomfortabels hebben. Het heeft altijd iets te vertellen over je binnenwereld.
Wanneer je hier zou zijn in een sessie zou ik je vooral vragen naar je eigen start, je eigen geboorte.
Hoe is je relatie met het donker en licht? Mag het beide naast elkaar bestaan?
Deze periode spiegelt dat namelijk één op één.
Dat is wat het cyclisch leven doet, of je het nu uitnodigt of niet.
De menstruatiecyclus kent een diep proces wat ons naar naar alle delen van onszelf brengt.
Alles is met elkaar in verbinding.
Er hangt van alles in de lucht, dat klinkt weer goed he! Om het wat aardser te houden merk ik het in gesprekken met mooie wijze zielen, boeken die ik op dit moment lees, mijn eigen beweging, en de thema's in de sessies en cirkels als in een rode draad.
Dat is wat ik doe, verbinden op alle lagen en de eenheid erin terugbrengen naar het hier en nu.
Ik voel een verbinding met de energie die er nu heerst. Die vanochtend zo uit mijn pen rolde, geschreven voor mezelf maar waarin zoveel meer gevangen is dan mijn eigen beweging op dit moment.
Deze mail, de woorden die ik je toezend hebben daar ook van alles mee te maken.
Deze mail is meer afgestemd om wat er van mij binnenuit komt dan ooit!
Ik laat meer en meer van mezelf zien. En eerlijk? Ik vindt dat rete-spannend!
Overtuigingen als: Doe maar gewoon dan.. wie ben ik om..
Maar ook, als je doet wat je altijd deed kreeg je wat je altijd kreeg..
Ja.. dat lukt niet eens meer door de beweging in energie van dit moment.
Dus dit is het..
Het is tijd om vol in eigen kracht en licht te gaan staan.
ZO..
Dat is het.
punt.
het kan niet meer anders.
Dat geld voor mij, maar net zo goed voor een ieder die een bewustzijn bij hem/haar draagt.
Iedereen dus. Iedereen heeft hier in dit leven een eigen bijdrage te leveren.
We staan allemaal in verbinding met deze energie, we zijn allemaal in beweging.
Stilstaan bestaat niet.
Er lijkt geen keus te zijn. De krachtige maan in Leeuw liet het voelen.
Er is van alles losgekomen, de mogelijkheden, de potentie, het verlangen gevoeld.
Ik ben werkelijk 2 dagen ziek geweest en nu kun je zeggen.. Jaa het heerst.
Maar ziek zijn zie ik ook als een signaal dat er ruimte wordt gemaakt.
Voor mij is het tijd om te gaan staan voor de kracht in mij.
Te vertrouwen op mijn innerlijke wijsheid.
Focus te houden, erbij te blijven.
De gronding die ik ervaar te gebruiken om uit te reiken.
Oude lagen zijn afgeschud
Wanneer je in de winter nog niet alles hebt laten versterven vraagt de tijd het nu te doen.
Het is namelijk tijd voor de wedergeboorte. De opgaande energie brengt ons als vanzelf naar de lente tijd om te bloeien. Deze lente staat in het thema 'jezelf toestemming geven om het op eigen wijze te gaan doen.'
Het voelt nauw en ruim tegelijk, er is een beweging waar te nemen.
Het schuurt hier en daar. Met één oog dichtgenepen..
Ga ik dit echt doen? én spring! (hallo geboorteproces!)
Want dat is eigenlijk de enige beweging die je kunt maken. Met de hakken in het zand zorgt voor weerstand.
Ga maar.. Ga maar in je kracht en licht staan. Hoor ik keer op keer.
Zet jezelf maar op waarde. Maak je niet klein ten aanzien van de ander.
Het gaat niet meteen om verdiensten, maar om wie je bent, wat je doet, het volgen van je eigen energie en verlangen. Die is uniek! Jouw essentie leven, jouw thema's aanraken, de zin van het leven vinden, overtuigingen en patronen transformeren.
Wat spiegelt er in jou, wat komt keer op keer bij je terug. Want dat is wat het is, elke keer het zelfde rondje, elke keer op een andere wijze, op een ander moment. Een uitnodiging aan jou.
Denk aan thema's binnen innerlijk kind, de relatie met je vader en/of moeder, jouw rol in het leven, liefdesrelaties, de vrouwenlijn, de heksenwond.
Het is de tijd om het zachte geluid van innerlijke stem te horen.
Je intuïtie te trainen.
De liefde te volgen (het hoogste goed)
Nieuwsgierig te zijn naar je binnenwereld.
Te zien wat er gezien mag worden.
Te horen wat er gehoord mag worden.
Zodat je jouw innerlijke waarheid mag leven.
Zodat je mag thuiskomen in jezelf en alle delen van het vrouw zijn kunt bewonen.
(jaja zo cliché)
En zo zie ik de mist optrekken en jou in je eigen kleur tevoorschijn komen.
Steek je hoofd maar boven het maaiveld, het is veilig. Het is de tijd. én.. je bent niet alleen in deze reis.
De kunst is om er geen verhaal meer van te maken waarin je blijft hangen, er beweegt van alles, oud en nieuw door elkaar.
Het enige wat je hoeft te doen is: Nog meer vertragen. Luister naar je lijf en je hart en erbij te blijven.
Signaleer maar wanneer je ergens bij weg gaat, laat het je maar vertellen wat het is, ga er eens bovenhangen in een helikopter view en laat het daarna ook weer gaan.
Het is en wordt nog belangrijker om te gronden, de natuur in, in je lijf te zijn. Gewoonweg in het hier nu.
Vanuit die gronding kun je weer uitreiken.
van binnen naar buiten.
Van beneden naar boven.
in lijn..
met wie je werkelijk bent.